Chiang Mai

26 november 2015 - Chiang Mai, Thailand

De rit terug naar Chiang Mai was minder mooi als naar Pai omdat alle mooie uitzichten achter ons liggen.
Maar ja dat houd ons niet tegen om toch ervan te genieten, lekker door de bergen rijden met de zon op ons gezicht.
toen we in Chiang Mai aankwamen had Inge al een kamer voor ons geregeld, dat was erg fijn!!!
2 nachten in een mooie dorm geboekt, scooters terug gebracht en op naar de sunday night market.
Die is heel erg bekend hier Chiang Mai, toen we daar waren snapten we ook waarom.
Als je hier 4 uur rond wandelt heb je wss nog niet heel de markt gezien.
Jeroen heeft een lekkere massage genomen en Tinne heeft haar gangetje kunnen gaan op de markt.
Na een uur of 2 hadden we het er allebij wel gehad en zijn we maar aan het hostel aan de bar gaan zitten.
Nog een beetje gepraat met andere backpackers en lekker bed in.
De volgende dag hebben we besloten om lekker int hostel te blijven om aan de blog te werken en te chillen,
Maar toen sloeg het noodlot opnieuw toe bij Tinne terug hetzelfde als ze had in Bangkok erg veel buikkrampen...
Dan is Jeroen opzoek gegaan naar een prive kamer maar dat was niet simpel alles zit vol in heel Chiang Mai want hier is de komende
dag het Lantern festival dat is 1 keer per jaar dus iedereen wil hier in Chiang Mai zijn.
Na lang zoeken kregen we te horen in ons hostel dat ze toch nog een kamer vrij hadden en konden we daar heen verhuizen.
Gelukkig!!!! dan opzoek voor de volgende dagen want een dorm is niet zo aangenaam voor Tinne als ze heel de tijd pijn heeft en naar toilet moet lopen.
Na 15 hotels gebeld te hebben hebben we er toch 1 gevonden die niet overdreven duur is dus maar besloten om direct te boeken.
's avonds hebben we ook nog met de verzekering gebeld voor info als we naar het ziekenhuis willen en die raden aan om toch maar even te gaan.
Dus na een goede nacht te hebben gehad gaan we met de taxi naar ons nieuw hotel en daarna naar het ziekenhuis.
Alles is daar al geregeld door de verzekering zelfs de taxi wordt vergoed...
We hebben ongeveer 6 uur int ziekenhuis gezeten en dan antibiotica meegekregen, maar Tinne voelt eigenlijk niks meer...
Dus gaan we die niet nemen maar bijhouden voor de volgende keer :)
Evene opfrissen in het hotel en dan gaan eten.
In de ochtend ging het vrij goed met tinne, dus we wagen het er maar op om mee te gaan naar de grand canyons.
we willen eigenlijk met de scooter gaan, maar ze zijn overal uitverkocht. dus gaan gaan we opzoek naar een taxi die ons wil brengen,
en daar dan op ons wil wachten tot we terug naar de stad willen. Wat op een bijna onmogelijke opdacht leek, was toch op 123 geregeld en nog wel goedkoop ook.
voor 85 bath(2€) per persoon wou hij wel op en neer rijden en daar 3 uurtjes wachten... ideaal.
Het is een half uurtje rijden, en als we daar aan komen is het echt prachtig. Overweldigend.
Maken dat we ons zwem uniformpje aanhebben en in het water. Voor tinne gewoon langs de kant waar je erin kan stappen
en voor jeroen langs de kant waar je van een 14 meter hoge rots moet springen. Na enige twijfel ploft hij er in. Zalig.
Het was heerlijk genieten in het water. Het enige wat nog miste op ons vlot was een lekkere coctail, daar waren we het allemaal wel over eens.
Na 3 uurtjes keren we terug naar de stad, het is al een pak drukker nu het festival deze avond echt van start gaat.
We gaan ons allemaal opfrissen in het hostel en spreken dan terug af om samen de parade te bekijken.
Hoewel het verboden is, verkopen ze hier ilegaal wel wensballonnen op straat, je moet er wel in een kringetje rond gaan staan, want als de politie
het ziet, hebben ze een zware boete. We kopen er vlug, en gaan dan door naar het grote plein waar vannales georganiseerd is. we kunnen er pijltjes naar balonnen
goeien en als het raak is krijg je een cadeautje. jeuj!
door een fb pagina te liken kregen we ook nog een wensvlot om in de rivier te laten drijven.
Het is super druk, maar Mc do is altijd een goedd afspreek punt, lekker makkelijk om te vinden.
We lopen met z'n allen naar de brug waar we de wenslantaarns oplaten, echt leuk. we staan onder honderden ballonnen die 1 voor 1 woden opgelaten
de ene al met succes, de andere dan weer niet. Niemand trekt zich iets aan van het verbod om wensballonen op te laten.
Later laten we ons bloemenbootje nog varen en proberen we ons een weg te banen weg van de drukte, iets wat eigenlijk niet kan.
We eten nog iets bij een frans barretje en zoeken dan allemaal ons bed op want de drukte is toch wel vermoeiender dan we dachten.

Foto’s